Ο εικαστικός χώρος ρώ

σας προσκαλεί

στην έκθεση ζωγραφικής της

Μαρίας Μπελιβάνη

“Ad Astra”

Εγκαίνια

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2022, 20.00

Παράλληλη εκδήλωση

Τα θαύματα του σύμπαντος

Διάλεξη του αστροφυσικού

Dritan Kodra PhD

Department of Physics and Astronomy

University of Pittsburgh

Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2022, 12.00 το μεσημέρι

Διάρκεια έκθεσης: 7-31 10 2022

Τρ.-Πε.-Πα.: 18:00-21:00, Τετ,-Σαβ.: 11.00-15.00

Μαρία Μπελιβάνη

Η Μαρία Μπελιβάνη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. “Εχει σπουδάσει ιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, θέατρο στη Δραματική Σχολή του ΚΟΒΕ, και έχει παρακολουθήσει σεμινάρια ζωγραφικής στη Θεσσαλονίκη ( les Yper Yper),  και στο Λονδίνο (Royal Academy ο1 Arts).’Εχει γράψει ένα βιβλίο για τον ελληνικό πολιτισμό στα αγγλικά (The wαγ tο Greece), και έχει συν-γράψει ένα Θεατρικό έργο (Μίλαν Κούντερα 1-0).

Ατομικές εκθέσεις:

«Εσύ τί Θα έπαιρνες μαζί σου/ Borders» Λαογραφικό Μουσείο Θεσσαλονίκης

«Εσύ τί Θα έπαιρνες μαζί σου/ Borders» Γκαλερί Τεχνοχώρος, ΑΘήνα.

 “She and the sea” Γκαλερί Ρω, Θεσσαλονίκη

Η έκθεση “Ad Astra” στη γκαλερί Ρω είναι η τέταρτη ατομική της έκθεση

Ad Astra Προς τα άστρα

“Per aspera ad astra” (Από τις δυσκολίες στα αστέρια), η φράση αυτή του Σενέκα, είναι η πηγή έμπνευσης της έκθεσης.

Οι αρχέγονες θηλυκές δυνάμεις του σύμπαντος, οι αρχαίες και νέες θεές, μας οδηγούν μέσα από τις δυσκολίες στα αστέρια- αναδημιουργώντας έναν κόσμο αιθέριο, χαρούμενο, μαγικό.

Με σιγουριά και γενναιότητα οι θεές της δημιουργίας του Κόσμου, Ευρυνόμη, Σελήνη, Αφροδίτη, οι Έρωτες, μας δείχνουν την αρχή του σύμπαντος χορεύοντας στον καινούργιο κόσμο που έχουν δημιουργήσει για μας.

Τολμηρές, γενναίες, με το δάχτυλο συνήθως υψωμένο δείχνουν την κατεύθυνση της αλλαγής και γίνονται οι οδηγοί  και προστάτιδές μας σε αυτόν τον καινούργιο και καλύτερο κόσμο.

Αν στις αναγεννησιακές απεικονίσεις  των αστερισμών οι γυναικείες φιγούρες υιοθετούσαν πιο αδύναμες ή νωχελικές στάσεις, εδώ κυριαρχούν στο σύμπαν.

Η γυναίκα δεν έχει βρει ακόμη τη θέση της στην ιστορία. Πότε αγία, πότε δαίμονας, πότε παρθένα, πότε πόρνη, η δύναμή της προκαλούσε συχνά το φόβο και ακόμη και σήμερα σε πολλά μέρη του κόσμου υφίσταται καταπίεση.

Σε αυτό το γύρισμα της ιστορίας ξανασυναντάμε την αρχαία ψυχή, που αυθόρμητα και άφοβα τοποθέτησε τη γυναίκα στο ανώτερο σημείο του ουρανού και την έχρισε θεά.

Είναι η ‘’στιγμή’’ ακριβώς, όπου αυτές οι συμπαντικές Θεές παίρνουν μαζί τους  όλες τις άλλες γυναίκες: των αρχαίων αγαλμάτων, των αγιογραφιών, της αναγέννησης, και πετάνε μαζί τους, μέσα από όλες τις δυσκολίες, προς τα αστέρια.

Σε καιρούς ανασφάλειας η τέχνη εξυμνεί την ικανότητα του ανθρώπου να επανεφευρίσκει τον εαυτό του, και να αποζητά την ανύψωσή του πέρα από τα τετριμμένα, προς τα αστέρια/ ad astra.