Ο εικαστικός χώρος ρώ

σας προσκαλεί στην έκθεση μονοτυπίας

της Nancy Exarhu

Animula…

Εγκαίνια

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2018, στις 20.00

Διάρκεια έκθεσης: 6-16/9/2018

Τρ.-Πε.-Πα.: 11:00-14:00, 18:00-20:30

Τετ.: 11:00-14:00, Σαβ.: 11.00-14.30

Animula

“Animula Vagula Blandula” – «Ω Ψυχούλα ταξιδιάρα τρυφερή » – είναι ο πρώτος στίχος του ποιήματος του αυτοκράτορα Αδριανού, που με περισσή απλότητα εκφράζει τη γοήτευσή του από την ψυχή, καθώς εκείνη ζωντανεύει στο σώμα και το πάλλει σε όλη τη διάρκεια της ζωής. Με έμπνευση τον στίχο αυτό, η Νάνσυ Εξάρχου δημιουργεί έργα τέχνης που αναπαριστούν την ψυχή, γένους θηλυκού στην προδήλωσή τους.

Η έκθεση “Αnimula” μας ξεναγεί στις διαφορετικές εγγραφές της ψυχής, μέσα από την πολλαπλότητά της σε πορείες προδιαγεγραμμένες και μη. Η ψυχή ως ρούχο που ενδύει, προστατεύει, αποκρύπτει και φανερώνει τον “εαυτό”, έχει μεταγραφεί σε ρούχο με πολλαπλές εννοιολογήσεις.. Ένδυμα που στέκεται στις διαφορετικές περιστάσεις και ρόλους, ρούχο που ταυτίζεται με τον χαρακτήρα, τις πράξεις, τις θέσεις του κατόχου του. Ρούχο που ακτινοβολεί, λερώνεται, καίγεται, ράβεται, πτυχώνει, εφαρμόζει και προσαρμόζεται στην συναλλαγή του “εγώ” με το εδώ και το τώρα.

Ως αιθέριες μορφές μας αφηγούνται ιστορίες συμβάντων. Όπως κάθε ψυχή περικλείει τον κόσμο που τη φιλοξενεί και ταυτόχρονα εγγράφει πάνω σε αυτόν την “ουσία” της, αντίστοιχα τα έργα της Εξάρχου φέρουν πάνω τους τις εν-τυπώσεις, τις χαράξεις και τα σημάδια της χειρονομίας της καλλιτέχνιδος. Οι αλλεπάλληλες εγγραφές στην επιφάνεια και τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα, περιπλανούν αέναα το βλέμμα του θεατή, που καλείται να αποκρυπτογραφήσει τις αφανείς παλινδρομήσεις της ψυχής και τα μονοπάτια που έχει διαβεί, μέχρι να φτάσει μπροστά μας απογυμνωμένη και ατόφια.

Κάθε έργο τέχνης της Νάνσυς Εξάρχου, τόσο ξεχωριστό και ανεπανάληπτο μας υπενθυμίζει τη μοναδικότητα της κάθε ψυχής και την απαστράπτουσα ομορφιά της, που έχει διαμορφωθεί μέσα από βιώματα, επιλογές, χαρές και λύπες. Σε κάθε μια μορφή διακρίνεις την πάλη και την αρμονία, τη σύγκρουση και την αγαλλίαση, το παρελθόν και το μέλλον που ζουν σε ένα αιώνιο διηνεκές. Ψυχές ά-σωμες, μα ολόκληρες στέκονται ατόφιες, σα σε σκηνή θεάτρου, έτοιμες να λάβουν θέση σε δυνητικά tableaux vivants.

Οι μικρές “animulae” μας συγκινούν όπως η παιδική ηλικία, μέσα από τη γλυκύτητα των μορφών τους και την απλότητα της φόρμας. Η ευαισθησία του υλικού που παιχνιδίζει με το φως επιτείνει την εντύπωση της άυλης παρουσίας και της εσωτερικής ανύψωσης. Χρώματα, γραμμές, ανεπαίσθητες διεκδικήσεις της ύλης, σαγηνεύουν την προσοχή μας, όπως η ψυχή την ίδια τη ζωή.

Γεωργία Κουρκουνάκη

Υπ. Διδάκτωρ Ιστορίας της Tέχνης