Mirrors – my unprofessional exhibition vol II

MIRRORS2

Για ηλεκτρονική παρουσίαση της έκθεσης κάντε κλικ εδώ

Μικρό σχόλιο για τη φωτογραφική εργασία “mirrors – paradisefound” της Γεωργίας Δώδου

Παρατηρώντας τους οριζόντιους “φωτογραφικούς αντικατοπτρισμούς” τοπίων, το παιχνίδι καθρεφτισμάτων χωρίς καθρέφτες της Γεωργίας Δώδου, σκέφτομαι πως οι ανα-παραστάσεις της με τις ειδωλικές τους αποτυπώσεις παράγουν στο μέσον έναν εικαστικό μεταιχμιακό τόπο ιδιαίτερης περιεργότητας. Ίσως αυτό να είναι και το κεντρικό ερέθισμα που εκπέμπει η δημιουργός. Η εικόνα στοσύνολότης αν και αποπνέει μια ήρεμη οπτική απάτη, αναδύει ταυτόχρονα και μια ανησυχητική αδιέξοδη πρόκληση.

Να βλέπει έτσι ο Κύκλωπας;!!

Να υπάρχει κάποια οπτική “ασθένεια” που τα συμπτώματά της προκαλούν μια ενδιαφέρουσα ποιητική εκδοχή;!!

Έχει σημασία αυτού του είδους οι διπλωπίες με τα σχήματα και τις φόρμες που δημιουργούν, πώς θα ιδωθούν από τον καθένα που τα παρατηρεί, πού θα τον οδηγήσουν ή πού θα τον ταξιδέψουν. Άλλωστε πάντα αυτός που κοιτάζει ένα έργο είναι αυτός που το ολοκληρώνει, ανάλογα με τη στιγμή του, τις εμπειρίες, τα βιώματα ή τις γνώσεις του, ακόμη τη διάθεσή του να παίξει και αυτός.

Θάλεια Στεφανίδου

Ιστορικός/Κριτικός Τέχνης-Curador

Θεσσαλονίκη – Οκτώβριος 2013

Κτήμα Βογιατζή